Condoleance register
Ik ben mijn vriend verloren...
radeloos.
Gelukkig blijven muziek en herinnering aan jou bestaan.
Ik mis je.—Henk Westerbaan (05-05-07)Dat je gezellig langskomt in de middag, staat nog zo dicht bij. Een tweede vader bijna en een goede vriend was je zeker.
Verdomme, kon je nog maar eens weer een keer langskomen. Ik mis je.—Bas Westerbaan (05-05-07)Nooit meer even binnenlopen voor een kop koffie,een praatje of een moment van rust in het zonnetje in je achtertuin.
Nooit meer tegen IUNO kunnen zeggen "waar is Jos?" zodat de hond als een gek naar je poort rende en die er bijna uitsprong van blijdschap.
Nooit meer samen naar IKEA, de oogarts of een fietstochtje naar Grave...
Dat je er niet meer bent, ik geen afscheid van je heb kunnen nemen maakt me intens verdrietig, ik verlies een dierbare vriend en dat doet pijn
—Dorethé Westerbaan-Jans (06-05-07)Nooit meer de vraag hoe het met de voetbal ging of hoe het op school ging.
Het is moeilijk om je huis te zien zonder jou erin, soms doe ik gewoon maar m'n rolluik naar beneden, dan hoef ik het niet te zien.
We missen je allemaal stuk voor stuk heel erg.
Rust zacht.—Renee Westerbaan (06-05-07)Wat een schok: Jos is er niet meer. Vele jaren deelden Jos en ik als collega's, te beginnen op de Klokkenberg, de laatste jaren vooral met betrekking tot de avondopleiding. Aan de gesprekken over muziek, calligrafie, beeldende kunst en fotografie denk ik met weemoed terug.
—Ciske Davids (07-05-07)Ik zal het missen het eerste kopje koffie 's morgens in de personeelskamer en dan voordat we aan de dag begonnen even samen praten en vooral veel lachen met Jos, Hans en Frank
—Brigitte Vermeulen (07-05-07)Dat is even schrikken ... Jos er niet meer !!! Jos mijn dierbare collega waar ik altijd even terecht kon voor een praatje en een advies. Samen veel lachen over onze limburgse afkomst en onze vele gezamelijke tradieties. Ook tijdens de pauzen bij het nuttige van onze zelf gemaakte maaltijd, in ons limburg dialect, praten over onzer beide hobby koken. Je moest van mij echt iets met je tanden doen en dat heb je gedaan, met een geweldig resultaat. En daarnaast kon je zo lekker kritisch zijn op alles wat er gaande was, binnnen de school maar ook daarbuiten. Jos je humor vond ik altijd een verademing, doe maar niet zo moeilijk we doen al gek genoeg. Jos ik zal je missen Loek
—Loek Joosten (07-05-07)Jos...
ons laatste mondje Cambridge samen in de felle voorjaarszon op de Han campus net voor de meivakantie...
en nu opeens die regen... ik zal je missen—Wilma Christiaens (07-05-07)Jos, de eerste die opviel s'morgens in de docentenkamer de enige die ik met regelmaat moest herinneren zijn aan/afwezigheids bordje op het juiste plekje te zetten.
Veel te jong mag jij rusten in vrede -Wilma Hermeling
—Wilma Hermeling (07-05-07)Jos,
Je bent een van ons, dacht ik vanmorgen toen ik naar school reed..
Ik ben ontdaan.
Je bent een van ons..
Zomaar ineens ben je er niet meer,
Coby—Coby van Tilbrog (07-05-07)Hij heeft in ieder geval een groots afscheid gehad in de straat en hij zou van al dat gedoe kostelijk genoten hebben.
—Corrie (07-05-07)Ha buurman, ha buurvrouw de woorden van jos het idee dat wij nooit meer je hoofd, je stem, je luisterend oor tussen de coniferen en schutting kunnen zien is nauwelijks voor te stellen. Jos altijd vertrouwd nooit klagen over een radio die weleens te veel decibellen produceert of andere huishoudelijke zaken. Wij hielden altijd wel een oogje in het zeil doormiddel van ons tuinpad op te lopen en altijd even een blik naar links te werpen.O jos is thuis de lampen branden of de achterdeur stond open. Jan en ik waren de hele week in Borken en kregen vrijdag van Margot een telefoontje dat Jos overleden was.Niet te geloven (vandaar dat de keukengordijnen dicht waren toen wij dinsdag avond thuis kwamen) en niets vermoedend dat er wat mis zou zijn. Want vaker zat alles pot dicht als het warm weer was en dan kwam Jos 's avonds weer uit zijn stulpje en was hij in de tuin te vinden. Maar dit hadden wij niet verwacht. Ons rest nog een mooie foto en fijne herrineringen aan onze buurman Jos waar wij het mee moeten doen! Jos rust zacht we zullen je missen!! Je buurtjes Jan en Betty
—Jan en Betty Verbiesen (07-05-07)Heel lang hebben wij samengewerkt, samen gelachen en samen ...... wat hebben eigenlijk veel samen gedaan.
Nooit is dit te begrijpen. Jos, zomaar weg terwijl Jos er eigenlijk altijd is.
"Ik zal je missen" is te beperkt om te zeggen wat ik voel maar uit mijn denken zul jij nooit zijn.
Met een lach voor alle herinneringen en pijn in het hard voor het gemis, neem ik afscheid van jou, Jos.
Hans ten Ham—Hans ten Ham (07-05-07)Onze buurman Jos die ons op heeft zien groeien tot volwassen meiden en ons altijd speciaal geholpen heeft met ons wiskunde probleem op school is zomaar ineens onze buurman niet meer! Het is niet in woorden te beschrijven hoe je tussen ons uit geglipt bent. Zo onverwachts niets vermoedend en met zoveel toeters en bellen je huisje hebt moeten verlaten was voor mij niet om aan te zien.Zeer verdrietig zij wij daarom. Alleen de gedachten al dat we je nooit meer de trap op horen gaan en je kugje 's ochtend niet meer horen is niet te begrijpen! Het is stil naast ons. Jos buurman rust zacht we zullen je missen!! Je buurmeiden Margot en Mariet
—Margot en Mariet Verbiesen (07-05-07)Verbluft, geschokt-
wat moet ik zeggen.
Een heerlijk dwars mens is weg. Ik vond het heerlijk met Jos verbaal te stoeien en te lachen. Hoe nog afscheid te nemen?—Anita Lek (07-05-07)Jos overleden?
Het dringt nog niet echt door. Als ik Ria bel en het vertel voel ik pas de emotie die het in me oproept.
Ik heb je, naast de rebel, ook leren kennen als een zachte vriendelijke man die zonder nadenken iets deed voor een ander; als iemand die belangstelling had voor dat wat je bezig hield.
Je oude computer heeft nog een plek bij ons gekregen.
Jij ook Jos—Henk Boer (07-05-07)Jos,
Jij had altijd een woordje voor me klaar! Even plagen!
Raar om je niet meer op de pabo tegen het lijf te lopen. En ook jammer.
Barbara—Barbara Stevens (07-05-07)Dag Jos, nog maar kort geleden was je met de 'schildergroep in Dusseldorf, woensdagavond nog in de prachtige lentetuin om te schilderen. Jij op afstand, samen met Toos aan de picnictafel, je stem was regelmatig te horen. Voor mij volledig onverwacht ben je aan je laatste reis begonnen.
Goed om te lezen dat je omringd werd door een warme buurt. Dag Jos.—Eva Hoopman (07-05-07)Jos het is voor mij nog helemaal onwerkelijk. Vorige week zaten we nog samen in een prachtige tuin te schilderen. Je hielp me met opruimen en toen we samen naar de auto's liepen zei je tegen me: ik voel me een bevoorrecht mens dat ik bij deze schildergroep hoor. ik glimlachte want je genoot iedere week zo zichtbaar te midden van de groep van tien a twaalf vrouwen. ik hoop dat je nu omringd wordt door lieve engelen. Ik zal je missen.
—Albien Hendriks (07-05-07)Jos,
altijd aanwezig, klaar voor een grap en een praatje, belangstellend, soms mopperend, genietend van een sauzijnenbroodje...
In Zeddam maakte ik je nog mee als een constructieve en luisterende stamgroepgenoot.
Onvoorstelbaar dat je
niet meer hier bent.
Yvonne
—Yvonne Wegbrands (07-05-07)Jos,
Je was een vertrouwd gezicht op de Pabo.
Zeer begaan met je studenten en altijd bereid om je te helpen.
Vreemd te moeten beseffen dat ik je niet meer tegen kan komen op school.
Marcel—Marcel Bauer (07-05-07)
vanmiddag thuisgekomen van een lange vakantie.... en dan die nare mededeling: Jos plotseling overleden. Jos ineens niet meer in onze kring. Niet meer in de pabokring, z'n sectie, zijn collegakring... Niet meer breed uit zittend en voluit pratend, lachend,grappen vertellend, luisterend, kritische opmerkingen makend, construktieve oplossingen bedenkend. Jos ineens niet meer in onze OSPA bestuursvergaderingen.
Onvoorstelbaar, dan ineens de menselijke toekomstdraad zo onverwacht breekt.
Jammer, dat wij Jos moeten missen. We zullen Jos in onze herinneringen een goed geven.
Piet—Piet Boersma (07-05-07)Jos,
Je was altijd in voor een geanimeerd gesprek over de meest uiteenlopende onderwerpen, mijn ouwe sectiegenoot, medestudent. Wat ken ik je al lang.
Je bent in mijn gedachten.
Frank—Frank van Merwijk (07-05-07)Jos,
Voor mij was jij de origineelste collega, waarvan ik erg genoten heb.
Twee weken geleden vertelde je mij nog trots dat je nu ook 20 km per uur kon fietsen.....en nu dit bericht. Ik kan het nog niet bevatten. Voor mij blijf je een levende herinnering.
Betty Burger—Betty Burger (07-05-07)Jos,
Je was de enige docent die ons 'oude mutsen' van de Davo, iets kon leren over pc 's.
Die heerlijk kon bulderen over onze "domme" fouten.
Altijd een grapje en nu, ben je er niet meer.
Rust zacht,
Annelieke—Annelieke Hooijmans-Vruggink (07-05-07)Al weer zo'n 20 jaar geleden dat ik 's avonds een nascholingscursus bij je volgde....
Leren programmeren met zo'n schildpad, herinner ik me....
Elke vraag van je cursisten serieus overwegend....
En na afloop nog altijd nabomen....
Voor jou maakte tijd niet uit....
En dan die ene keer dat na de cursus mijn fiets was gejat....
Waar woon je was de vraag, dan breng ik je toch even....
Weer veel later als collega op de Pabo....
Pedagogiek.... is dat eigenlijk een vak....
Lekker kritisch, behoorlijk cynisch, maar ook vaak dik lachen....
De laatste tijd zag ik je niet meer zo veel....
Af en toe als ik kwam binnenwaaien....
Zag ik je in de buurt van de lift....
Of buiten voor de Pabo in je blouse over je broek....
Dat beeld is niet meer....dat beeld blijft....—Wim Diemel (07-05-07)Lang niet ontmoet, nu weer wel en het was als vanouds met je humor en relativeringsvermogen
—Piet Koster lid Ospa (07-05-07)Jos Lagro vóór het Concertgebouw, muziek van Mahler (?) op de achtergrond.
De (voor mij) verborgen kanten van "zomaar" die gewone en vriendelijke docent informatica...—Ferrie van Heerebeek (07-05-07)-
—Amal Schipper (08-05-07)
In die korte tijd heb ik erg veel geleerd van u. leuke programma's maken. De themapagin zouden we u nog komen laten zien.
"je bent echt te enthousiast, doe je wel rustig?" zijn woorden die ik nooit meer zal vergeten.
Bedankt voor die gezellige ( korte ) tijd.
—Joyce (08-05-07)-
—Sonja Doornbosch (08-05-07)
Scherpzinnig, breed geinteresseerd, causeur, humorist, filosoof... en bovenal een fantastische collega. Jos ik zal je missen.
—Kees Schippers (08-05-07)Geen Jos Lagro meer op de PABO, wat een leegte en een gemis. Onze klas heeft nooit les gehad van Jos, maar velen wisten wie Jos was...dat zegt waarschijnlijk al genoeg!
Sterkte aan familie, vrienden en andere bekenden!
Mark Derksen
student PABO Arnhem—Mark Derksen (08-05-07)Jos was onze eerste ICT-leraar. En wat voor één... Je kon de hele tijd met hem lachen! Het was een geweldige man.
Heel veel sterkte aan iedereen,
Koen Smit—Koen Smit (08-05-07)goh, Jos is er niet meer! Ik zie je zo weer voor me met je sigaret voor de deur. Dan was er meteen een gesprek en vooral ook gelach. En iedere keer vroeg je 'bes te noch in Beek geweis?' ons geboortedorp.
Ik wens zijn familie en vrienden veel sterkte.—Marion Stassen (08-05-07)Jos, ich hob dich mer kort moge kenne, mer du wars de gezellige werme mins oet Limburg!
Rus zag, Jos!—Mieke Hermans (08-05-07)-
—Liselore Verhoeven en Marloes Bouman, (F2A) (08-05-07)
Kort gekend, slechts een jaar, maar wat heb ik van je genoten
—Aike van der Hoeff (08-05-07)Veel sterkte voor de familie van Jos, voor al zijn vrienden en voor alle andere dierbaren.
—Rinse Rutjes (08-05-07)Jos, jouw postuur, staand, zittend, lachend, pratend voor de Pabo, dat is het beeld dat ik voor me zie nu ik lees dat je er ineens niet meer bent. Vaak vroeg je wat ik nou ook al weer gestudeerd had. Pedagogiek? Die weten niks! Oh, Onderwijskunde, nog erger. In het begin trapte ik er telkens in en begon mijn werk op de Pabo te verdedigen. Jij een lol. Daarna hadden we serieuze discussies over visie op onderwijs. We waren het vaak eens.
Rust zacht, Jos—Mariëlle Gerrits-Entken (08-05-07)Rust zacht jos...
—Selma Ozkan- Ozdes (08-05-07)Bij deze sterkte aan iedereen die Jos gekend heeft. Na enkele lessen van hem te hebben mogen meemaken kwam ik erachter dat het een bijzonder iemand was... Rust zacht, Jos!
—Patrick Voogsgeerd (08-05-07)Zo apart om te horen dat je er niet meer bent....
Ik hoop dat het goed met je gaat, waar je nu ook bent.—Violet Best (08-05-07)Jos
Samen hebben we onze eerste computers gekocht: jij voor de Klokkenberg en ik voor Groenewoud. Veel bijeenkomsten hebben we samen meegemaakt (waarbij je tussendoor fraaie minitekeningetjes maakte) en ik was altijd verrast door je kritische kijken op vele zaken.
Blij je foto te zien met het Condertgebouw op de achtergrond: daar hebben we elkaar immers ook eens toevallig ontmoet. Uiteraard Bach! Wanneer je hem een dezer dagen tegenkomt: vraag hem waar de rest van zijn cantates gebleven zijn en mail dat even door.....—Hans Cornelissen (08-05-07)Beste Jos, mijn mail staat nog vol met jouw berichtjes over de ICT opdrachten. En nu ben je er niet meer... Zo'n gek en onbestemd gevoel.
Het ga je goed.—Janneke Graat (08-05-07)Al zijn het maar een paar lessen die ik van Jos heb gehad, ze waren één voor één leuk, met humor en de lessen bleven me bij! Ongelooflijk dat hij er niet meer is. Bij deze sterkte aan iedereen die Jos gekend heeft.
Rust zacht, Jos!
groeten,
Yvonne van de Wetering
Student Pabo—Yvonne vd Wetering (08-05-07)Ik heb maar een paar lessen ICT bij Jos mogen volgen, altijd stond hij klaar als ik met vragen zat. Helaas zal hij nooit meer antwoord kunnen geven op mijn vragen over dit vak. Ik wens iedereen veel sterkte toe met dit verlies! Jos, rust zacht...
Groeten Nathalie van Katwijk, student PABO—Nathalie van Katwijk (08-05-07)Pats, boem, dat kwam hard aan toen Toos vanaf de Pabo ontsteld naar huis belde dat jij was overleden.
Jou leerde ik kennen als "chauffeur" van Toos na de schilderavond of een dagje uit haar naar huis brengend. Meestal kwam je "even" binnen, maar dat "even" werd vaak langer doordat er per direct, na de hond even te hebben toegesproken, gesprekken over zoveel uiteenlopende zaken volgden dat de tijd vaak werd vergeten. Vooral onze liefde voor muziek kwam nogal eens aan bod, maar ik kan me geen onderwerp herinneren waarover je niet wilde of kon praten en was er respect voor ieders mening.
Wat genoot ik van je verhalen uit jouw studententijd die je kon delen met Leo.
En als je dan wegging, zo alleen de nacht in naar huis, voelde ik een eenzaamheid over me heen komen. In eenzaamheid ben je gestorven, waarschijnlijk onwetend hoe je werd gewaardeerd als docent, collega, schilder- en
gespreksmaatje maar vooral als mens. Rust zacht Jos, ook al is dit voor ons veel te vroeg.—Tiny van der Hoek (08-05-07)Jeetje wat vind ik dit erg.
Ik heb een half jaartje les van je gehad Jos en ik vond het altijd jammer dat de module al om was. Je was een computergenie.
Ik wens je familie, vrienden en anderen die om jou treuren heel veel sterkte,
Het gaat je goed Jos Lagro
Noëlle Abba pabo student—Noelle Abba (08-05-07)-
—Berdine Dikker F2A (08-05-07)